BURHAN DEMİRCİOĞLU
Osmaniye’nin Kadirli ilçesinde depremlerde hasar alan evlerine giremeyen ve geceyi dışarıda geçiren Kasım Tilki ve eşi Hürü Tilki, çadır ya da konteyner verilerek barınma sorunlarının çözülmesini istiyor. Kasım Tilki, "Evin önlerinde gündüz dışarılarda akşam olduğunda evin önünde bir çardak var çardakta yatıyoruz" derken; Hürü Tilki ise "Depremden ölmedik ama bu korkudan ölürüm diye korkuyorum" diye konuştu.
Osmaniye’nin Kadirli ilçesine bağlı Bekereci köyü Dökülütaş Mahallesi’nde oturan Kasım Tilki ve eşi Hürü Tilki, Kahramanmaraş merkezli iki büyük depreminde hasar alan 55 yıllık tek katlı demirsiz, direksiz, kolonsuz evlerinin yıkılacağı korkusuyla dışarıda yatıyorlar.
"BU EVDE DEMİR, KOLON, DİREK YOK"
Depremin rüyalarına girdiğini ifade eden Kasım Tilki şunları söyledi:
"Deprem oldu dışarı kaçtık. O günden beri biz içeri giremiyoruz. Sonra yetkililer geldi 'bu ev hasarlı içeri girmeyin' dediler. O günden beri biz içeri giremiyoruz. Evin önlerinde gündüz dışarılarda, akşam olduğunda evin önünde bir çardak var çardakta yatıyoruz. Üstümüz açık, üstünde bir şey yok. Yorgan var ama üstünde çatı yok çadır yok. Gece deprem oluyor diyorum bakıyorum rüyam. Ben 80 yaşındayım, deprem olsa bile kaçacak bir gücüm de yok. İçeri giremiyoruz böyle geçiyor işte günler. 'Hasarlı' dediler, 'girmeyin' dedi, o günden beri biz dışarıdayız. Çadırım yok, muhtara telefon ettim, 'biz dışarıda yatıyoruz, içeri giremiyoruz' dedim, öyle kaldı. O da gelip bir hâl hatır sormadı. Ben bu evi 55 yıl önce yaptım. Bu evde demir, kolon, direk hiçbir şey yok sadece briket ile aralarındaki harç. Duvarlar briket ile."
"DEPREMDEN ÖLMEDİK AMA KORKUDAN ÖLÜRÜM"
Hürü Tilki ise şöyle konuştu:
"Yardım bekliyorum Allah’tan, içeri giremiyoruz. Tavanda çöktü mutfağa da giremiyorum. 'İçeri girmeyin' dediler, 'tehlikeli' dediler. Ondan beri giremiyoruz kapıda yatıyoruz, kapıda da donuyoruz, çadır da yok. Muhtar da gelmiyor kimse de gelmiyor. Günlerim gelip geçiyor Allah’a şükür. Kimse yardım etmiyor, görmüyor. Girmeyin dedikleri için giremiyoruz içeri, korkuyoruz, ondan beri de korkuyorum. Allah deyip bağırıyorum, bakıyorum ki deprem yok ama ben korkuyorum. Çok korkuyorum, her zaman sarsıntı oluyor bana. Namaz kılarken şöyle aşağı eğildiğimde hemen o zaman bacağım titriyor. Depremden ölmedik ama bu korkudan ölürüm diye korkuyorum. Korkuyorum ne yapayım can bu. Devletten yardım istiyoruz bunun bir çaresine baksın devletimiz ne olur. Ev yaptırsın ne etsin bize bir yardım etsin işte. Biz bu evin içine giremeyiz canımız çok tehlikede. Konteyner olur, çadır olur ne olursa olsun. Kafamızı sokacak bir yer olsun da."